I
bizitza arnasten dut
heriotza esan ahal ez izatea da heriotza
zure bila nabil bizitza eta heriotzaren artean
jada ez dakidalako bizidunen eta espektroen artean bereizten
arnasten dudan bitartean
bizi nahi izanagatik hausten naiz
hitz egiten ari den ahots hau ez da nirea
zurea izan daiteke biona gurea
ez gaitu inork gauaren etxera gonbidatu
ez gaitu inork munduaren babesera gonbidatu
argilunen biztanleoi
gogoratu gogoratu gogoratu izandako bizitza guztiak
zergatik ahanztura
lili bat magalean
aitaren eskuak amarenak
hiltzera doanaren azken arnasa ume baten negarra
ero baten argitasuna eta barruko suak
denek eman didate gerizpea
bakarrik nago gorputzaren ateen aurrean
bakardadea ez dago gehiago bakarrik
ekar iezadazu lili bat bizitza-heriotza
hildakoak bizirik dauden eta suizidak hiltzera doazen jakiteko
gorputz agonikoak buruaren menpe
gorputz etereoak aireari dantza egiten
suari urari haizeari lur madarikatu honi
zerbaitek tira egiten dit bizkarretik
eta begiak jartzen dizkit
amaiera posible guztiak asmatzeko
ez dago ezer aurretik idatzia
atomoen anarkia bat gara zergatik jarraitu gezurretan
bizitza kanibalismoa da eta artean
ahotik egiten dit ihes izanak
bizitzari odola zirrikitu batetik bezala
nola estali munduaren zuloak ahoarekin
kanibalismo honen burua eta organoekin etengabe konektatzen
no way ezin atera akabatuta zaude
akabatuta kanporatzen bazara
zerbaitek tira egiten dit bizkarretik
plazenta garrasiek ez dute jada balio
nire gorputz hitzez biluztua okertzen dut
gaua oinez zeharkatu bizitza hozkatzeko
zure ahotsaren bila negu luze honen eskuak moztu
izotzak beti zulatzen ditu ahoak birritan
esaten denaren eta izanaren arteko bideak puztuz
itsasoak zeharkatu zenituen nireganatzeko
bizitza eskainia desegiten
orain nire laztanak haizea mozten duten hegal eroriak dira
gauak nire odola zurrupatzen du
eskuak hazi egiten dira haizearekin mugitzeko mugitzeko mugitzeko
nire hildakoen bila abiatu naiz
aspaldi abiatu nintzen
baina denborak itoarazi egiten nau umezurtz