II
gauez zabaltzen dira beldurren zirrikituak
zer dakigu beldurraz eta askatasunaz
gure ohe erorietan
argi-itzalen biztanleok
gizon-emakumeon angustia
memoriaren mugak zabalegiak direlako
asmatzen dira errealitateak eta usteltzen zentzumenak
gorriz janzten ari dira emakumeak
biluzten doaz gizonak
animaliei aspaldi gogortu zitzaien azala
eta poemek loreak jartzen dizkigute sorbaldetan
izatearen eta bizitzaren konjuroa gauaren kontra
airetik zintzilik gaude belar puskak bezala
gauaren zuloetan bizitza usnatzen dugu
askatu aurrez eraikitako harresietatik
bizitza kanibalismo ekintza bat da eta askatasuna
mila aurpegidun munstroa
eta hemen gaude gure minekin bizitza sortzen
heriotza esan heriotza erailtzeko
edonon daude harresiak
gure beldurren oihalak
atzera aurrera alboetara begiratzen dugu zerbaiten bila bila bila
harresiak arkitektura zuri bilakatu dira alkandora beltzentzat
beldur gorroto harresiak pribatizatuak publikoak monotonoak
osmosiak sortuak begi-bistakoak eta ikusezinak
eta hemen gaude ustelkeria lurperatzeko
zertarako hainbeste bizitza
gero lapurtu egiten badigute
askatasun une asmatuak erosten jaten denbora galtzen
irabazten larrua jotzen saltzen
harresiek bizitza osoa jartzen dute lanean
eskutik doaz utopia eta desengainua
zentzugabea da bizitza baina bere deia
geratzen den zentzuaren oihartzuna da
sarraskien pilaketa metaketa el vacío el vacío
dena da posible baina ezin dugu ezer egin
bakarrik utzi dugu mundua bakartua
gasezko lainoak laba lur izoztua zapaltzen dugun azaleraren jaiotza meteoritoak
ekaitz elektrikoak sumendiak uholdeak
eta ez zegoen begirik hura ikusteko
gasezko armen iragarpena nazismo finkatua bonba atomikoa
eraso suizidak hondamendi harresiak faxismo postmodernoa
kontenedoretan itotako etorkinak
kutxa infinituak denboran eta espazioan galdua
eta miseriak zure aurpegia erabiltzen du zapi bezala zikinkeria garbitzeko
nork asmatu zituen sentimenduari beldur dioten jainkoak
nork ergelkeria sakratu egiten duten erlijioak
nork erakutsi zigun korrika egiten
korri korri korri mingaina kanpoan desirak kanpoan
denborak markatutako harriak
gorrotoak markatutako azala
norentzat jartzen dituzte hesiak desertuetan
norentzat lore jada ihartuak
heriotz liofilizatua zurrupatzailea ate joka el horror el horror
bihar ere ez dira ahoak eskuak oinak begiak geratuko
biziraungo dutenen bila zabiltza
erresistentzia azken ekintzan heriotzaren aurre
itzaltzen ari dira gure aurpegiak mozkortzen doaz itzalak
gorputzaren artxipielago madarikatuak
zergatik ez gintuzten airezko egin
lurra arinago zapaltzeko
minaren gainean hegan egiteko
zein gutxi behar dugun kaiolatzeko eta zenbat askatzeko
mintzak organoetan sentimenduetan bihotzean
osmosia tetraplegia sentimentala
beloak altxatzeko ausardia
saboteatu bizitza hondamendia baino lehen
bortxatu munduan barneratzeko kodeak
altxatu beloak eta ametsak eta desirak
errealitatearen munstroez gainezka gaudenean
gauaren bizi nahiaren azken borrokan