ROMANIZATUAK

 

PATXO (off): Mikel, lehen ziria sartu didazu, ez?

MIKEL (off): Nik? Ez!!

PATXO (off): Dena den, trapu zikinak hobeto etxean garbitzen baditugu, eta ez publikoaren aurrean, ados?

MIKEL (off): Ondo da, ondo da.

PATXO (off): Argi utzi nizun, nik egin nahi nuela baskoiarena!

MIKEL (off): Bale… Hurrengoan utziko dizut. Dena den, nik askoz hobeto egiten dut. Uf, alde ederra!

 

patxok gaizki hartzen du azkeneko ziria baina isildu egingo da.

 

MIKEL: Kontuak kontu, erromatarrak sartu ziren gure lurraldean. Erromanizazioa arlo batzuetan kaltegarria izan zen, baina gauza onak ere ekarri zituen.

PATXO: Bolada batez euskaldunak “eszepzio egoera” batean bizi izan ziren: kuriositate intelektuala zegoen, manera finak, jarrera sexual guztiekiko errespetua…

MIKEL: Eta gure hizkuntza, latinismoz josita, aberastu egin zen.

 

Euskal-erromatarrrez jantziko dira, erromatarren tunika batekin.

 

PATXO: (Hasperen) Hona hemen bi erromatar-euskaldun, geometriaz hitz egiten: Zistitix…

MIKEL: …eta Gastritix.

 

mikel eta patxoren erdian figura geometriko bat, zilindro bat.

 

 

PATXO: Esan, Cistitis, ze opinio deritzozu figura geometrikus honi?

MIKEL: Ene Gastritis adiskidea, nire opinioz hau ez da esfera bat. Ez dakit, trapezio?

PATXO: Maprezio ondo, bai. Halabaina esfera baten karakteristikak ditu, ezen arriban eta abajon zirkuloak bait daude.

MIKEL: Efektibamentean. Sin embargoki linea rectoak ere egon badaude, eta cosa conocidoa da esferak ez duela linea rectarik!

PATXO: Por consiguientez, kubo bat da?

MIKEL: Ez. Ezen kuboak ez bait dauka zirkulorik.

PATXO: Perplejitatez beterik nago. Radioa konprobatzeko beta izan duzu?

MIKEL: Beta, Alfa eta Gamma.

PATXO: Ze Beta du?

MIKEL: Beta la porra.

PATXO: Eta Alfa?

MIKEL: Bider bi, hau da, alfalfa.

PATXO: Ezen ez trigo.

MIKEL: Ez, ze trigo no metria.

PATXO: Cono, cono! Paralelepipedo utzi nauzu.

MIKEL: Bai, alajaina, ezen baba jausten zaizu, halako belozitatean non pisuari direktoki proporzionala den eta rozamientoari inbersoki proporzionala.

PATXO: Bai. Baduzu secante bat?

MIKEL: Ez dut ez secate ez cosecante. Eta beharko, zeren konstipatuta bait nago.

PATXO: Ez naiz sorprenditzen. Zelako napius!! (Barrez) Kurba parabolikoa!

 

mikelek haserre begiratzen dio.

 

PATXO: Para kurbas, Venusenak. Esan, Cistitis, ze opinio deritsozu Venusen figura geometrikoari?

MIKEL: Senoak, ene Gastritis adiskidea. Senoak eta kosenoak!

PATXO: Jarraituko dugu temarekin?

MIKEL: Ze tema?

PATXO: Apotemaren tema.

MIKEL: Ez, ni piramide hemendik.

PATXO: Kalera? Kontuz, kalea jacta est!

MIKEL: Ez. 3,1416-3,1416 egitera.

PATXO: 3,1416-3,1416?

MIKEL: Pipi. Zer erremedio! Gorputzaren ehuneko 70a ura da!

 

mikel txiza egiten hasten da bazter batean.

 

PATXO: Eta beste 30a?

MIKEL: Materia solidoa, jakina.

PATXO: Materia solidoa eta ura gara Cistitis? Besterik ez?

MIKEL: Hala da, Gastritis.

 

patxok kutxilo bat sartzen dio.

 

PATXO: Eta odola zer, Cistitis? Odola zer, listillus?

MIKEL: Baina ze Brutuz zaren, Gastritis. Ze brutus. (“Dramatismoz”) Oh… et tu quoque, brute, fili mi… Oh, tenpora o mores!! Oh, Rosa rosae…