|
Gabon-gabontzeta, Arkotxa'tar J.A. BOSGARREN AGERALDIA APALLU ta EZTI EZTI: (Bere eskuak igurtziaz.) Biar, eguarri eguna. Aukerakoa. APALLU: Zertarako? EZTI: Edozertarako. APALLU: Eztek ori erantzun egokia. EZTI: Zergatik ez? APALLU: Etzekiat, baña, zerbait ire artekoren bat badabilkik. EZTI: Biar jakingo dek. APALLU: Eta gaur, zergatik ez? Gonak al dituk orain ere? EZTI: (Abestuaz.) «Atera bearko dezu gona zar oriiiiii...» APALLU: Pantxika Lanpernax'i abestu bear al diok? EZTi: (Isekazko parrez.) Ja, ja, ja...! Pantxika Lanpernax'i nik abestu? APALLU: Zergatik ez? Ondo emakume bikain askoa zeok. EZTI: Ja, ja, ja...!! Pantxika Lanpernax'i nik abestu? Aurrerakorik! APALLU: Orain izango al dituk. Arekin ere, bein baño geiagotan ikusi aut. EZTI: Eztizut ukatzen; orain ordea... Enijoakizu esatera. APALLU: Ez, nai ezpadidak; baña, bazekiat. Kaskar berotzalle berria dek orain. EZTI: Nor ? APALLU: Nor izango dek? Or aurrean bizi dan neskamea. EZTI: Nola dakizu? Berak esan al dizu zerbait? Au poza! APALLU: (Albora begiratuaz irri-parrez.) Bai. EZTI: Eta, zer esan dizu? Zer? APALLU: Zera... (Asma ezinda.) Zera... EZTI: Emakume egokia da gero? APALLU: Lanpernax exkaxago eztek. EZTI: Zaude ixilik. Lanpernax, Mari-Domingi'ren abarketa txistanak askatzeko aña ere ezta. APALLU: Mari-Domingi al dik izena? EZTI: Egokia: biarko egunari dagokiona. (Abestuaz.) «Orra MariDomingi, begira orri...» APALLU: Lanpernax gajoa! Ederra egin bear diok! EZTI: Zer naidezu? Biotzaren gora-berak dira auek. Lanpernax, arrantzale batentzako egokia da; neretzat ez. Lanpernax'ek eztaki arrantzako gora-berak besterik: arraiak saldu, tretzak beitatu, otarrak garbitu, trein edo sareak josi, ta norbaitekin aserratzen bada, atzekoaz aurrera gauzak esan eta egiten. APALLU: Mari-Domingi edo dan alako orrek ere zer besterik jakin lezakek ? Aida, Apala! O, Arrio! ta onelakoak. EZTI: Ja, ja, ja...!! Bai zera! Eztituzu aren itz goxo ta egokiak zuk entzun. Etzenuke bestela ori esango. Aundizkien etxetan neskame diranak, «señoriten» tankera bera artzen dute. Nere goxotegirako aukerako etxekoandrea, Mari-Domingi. APALLU: Ataun mikeletea ere, neskame orren ondoren dabillela uste diat. EZTI: Ataun, Mari-Domingi'ren ondoren? Ja, ja, ja...!! Zezenak ere gorroto dioten praka gorriduna Mari-Domingi'ren ondoren? Ederki eman ere! APALLU: Zergatik ez? EZTI: Ez, Apallu, ez. Ataun'entzat ezta izango Mari-Domingirik. APALLU: Etzekiat ba. Mur-mur-mur or ikusten dizkiat beintzat. EZTI: Nundik ateratako mu-murrak Ataunek? Zergak biltzen besterik ezpadaki? Nik ordea, olerkiz, goxo-goxo, mandatu ere egingo diot: Bidezkari nazu, loretxo gurgarri! eguzki galdatan, maitasun egarri; intzaren tantoa zugan det iturri, biotz onez, arren, emaidazu neri. APALLU: Nondik atera dek orren olerki dotorea? EZTI: (Bere burua erakutsiaz.) Emendik, Apallu. APALLU: Enikan esango orren azkarra intzanik. EZTI: (Pozez.) Ez, e? APALLU: Ez, txo! EZTI: Banua barrena ea zerbait gertatzen detan. (Joaten da. Goxotegira.) APALLU: Ni ere bai. (Amu batzuek bildu ta bizartegira joaten da.) Gabon-gabontzeta, Arkotxa'tar J.A.
|
