|
Gabon-gabontzeta, Arkotxa'tar J.A. OGEITASEIGARREN AGERALDIA MARI-DOMINGI ta EZTI MARI-DOMINGI: (Arpegi guztia odoletan duala ta larri-larri atetik irten eta Ezti'ren gana.) Ezti!!! Ezti!!! Aguro! EZTI: (Arriturik.) Zer dezu? MARI-DOMINGI: Aguro! Zatoz aguro! EZTI: Zer dezu. Zer gertatzen zaizu. MARI-DOMINGI: Eztakit. EZTI: Nork atzamarkatu zaitu? Au da arpegia. MARI-DOMINGI: Kapoiak. EZTI: Kapoiak? MARI-DOMINGI: Bai, zuk ekarri didazun kapoiak. EZTI: Nola baña? MARI-DOMINGI: Otarran sartzerakoan. EZTI: Ezin liteke. MARI-DOMINGI: Bai, baliteke. Inpernuko kapoia da. Impernukoa. Zatoz aguro il daigun. EZTI: Il? MARI-DOMINGI: Bai, il; aguro asko gañera. EZTI: Ta Tolosa'ra ilda bialduko aldezu? MARI-DOMINGI: Ni iltzea baño, kapoia iltzea obe da. EZTI: Orta bada, bai. MARI-DOMINGI: Zatoz, ba, aguro, iltzeko zerbait artuta, EZTI: Aizkora artuko det. MARI-DOMINGI: Kañiaz iltzen badezu ere berdin zait. Il beintzat inpernuko kapoi ori. EZTI: (Goxotegira sartu ta irten beriela egingo du, aizkora eskuetan duala.) Guazen. MARI-DOMINGI: (EZTI aurrera bota ta biak bildurtu antzean sartzen dira.) Gabon-gabontzeta, Arkotxa'tar J.A.
|
