|
Begia begi truk, Yon Etxaide VII'gn. jardunaldia Leirin'go JAUN KIUNTIA, LUKUZE'KO BAROIA, onen emazte ANDRE GRAZIANA, MAYI ta YOHANA bien alabak eta BERTRAND MONTFERRAND JAUN: Emen da Jaun Baroia. Laguntasun ederrik ba-dakar. Andre Graziana bere emaztea ta nire lengusu jatorra; Mayi ta Yohana beren alaba ederrak eta Bertrand de Montferrand zaldun gaztea, Yohana'z zoro-zoro maitemindurik dagon gaskoin odolberoa. (Denak, sartu bitez.) Agur jaun-andreok, agur denoi. (Alkar agurtu bezate bana-bana eskuak emanaz.) LUKUZE'KO: «Kondestable» jaunari agur bereizi bat. JAUN: Milla esker, Baroi jauna. LUKUZE'KO: Gure phamilian albiste aundiak ditugu, Luis. GRAZIANA: Aundiak eta berri-berriak. JAUN: Zer duzute, bada? Jakin al-diteke? GRAZIANA: Yohana gure aurra Bertrand de Montferrand gaztearekin itz emana dugu. JAUN: Zorionak, gazteak. (Bostekoak jo bitzaie bi gazteai.) YOHANA ta BERTRAND: Esker anitz, Jaun Kuntia. JAUN: Eta zorionak zuei ere, Lukuze'ko Jaun-Andre Baroiak, pentsatzen baitut bi phamilien artean adiskidetasunezko lokarri berriak sortuko direla. LUKUZE'KO: Alaxe da, izan ere. Odolezko alkartasun onen bitartez, Lukuze'ko etxeari, etsai zuena adiskide biurtzen baitzaio. JAUN: (Baroiari zirika.) Etzaude zu auzi-konpontzalle txarra. LUKUZE'KO: Zozoak beleari: ipurbeltz. GRAZIANA: Oraintxen bota duk egia, senartxo. A ze bi zuek! LUKUZE'KO: Ain zuzen ere, oraintxen egon gaituzu Bertrand eta biok iskribauarenean ezkontz aurrekoak prestatzen. Eztuk ala, Bertrand ? BERTRAND: Alaxen da. JAUN: Prestaera ori ezta ixilpekoa izanen, noski. BERTRAND: Ez orixe. Lukuze'ko Baroiak Yohana bere alaba ezkonkidetzat ematen dit, baiñan baldintza batekin. LUKUZE'KO: Olhaibi'ko En Grazian Gramont'ekin Montferrandarrak duten pake eta laguntasun tratua urratu dezatela eta nirekin egin. JAUN: To! Eztuk kolpe txarra. BERTRAND: Grazian Gramont jaunak tripak jango ditu jakitean. LUKUZE'KO: Jan ditzala bapo guk eskuak pozez igurtzitzen ditugun artean. GRAZIANA: Gizonak munduan agintzen duten artean eztugu pakerik ezagutuko. Emakumeok ez genduke olako buruauste ta katramillik sortuko. LUKUZE'KO: (Umore-jario.) Ezetz, e, andretxo? Orain ere nork izeki du sua emakume batek izan ezik? Bertrand galai gazteak gure alaba ezagutu izan ezpa'lu, elitzake sekula sortuko zorioneko katramil au. GRAZIANA: Orra, orra; orain ere emakumeak kulpa. Goazen, goazen etxeruntz, aditzeko guziak ez ditugu aditu-ta. JAUN: (Yohana'ri ta Bertrand'i.) Zuek, gazte maiteminduok, geldi ziñezkete alkarrekin, esanbearrik asko izanen duzute-ta. GRAZIANA: Gure kondestable jaunaren eskabidez gurasoen baimena duzute bakarrik gelditzeko. YOHANA: Esker anitz, amatxo. BERTRAND: Esker milla, kondestable jauna. LUKUZE'KO: Mayi, egiozu laguntasuna gure kondestable jaunari, nik, ezin bestean, ene andretxoari egiten diotan artean. MAYI: Atsegin aundiz, aita. (Urbildu bekio alkarrekin ateratzeko.) GRAZIANA: (Umoretsu.) Senartxo, asarretuko natzaizu, gero, orrelakoak esaten ba'dizkidazu. JAUN: Goazen, goazen denok pakean andre ederren eztitasunaz gozatzen. (Bijoaz.) Begia begi truk, Yon Etxaide
|
