|
Begia begi truk, Yon Etxaide VI'gn, jardunaldia GRAZIAN GRAMONT, BERTRAND eta BERETERRETXE (Bertrand de Montferrand aurretik eta Bereterretxe atzetik sartu bitez) GRAZIAN: Aintzina, En Bertrand jauna. Otoi, exeri zaitez. BERTRAND: Eskarrikasko, zutik ere ongi bainago. GRAZIAN: Zuk nai dezazun Ilezala. Albiste beltzak dizkizut eman bearrak. Otsoa ene seme badarra Lukuzetar zure adiskideak ilberri dute. BERTRAND: Iturri garbitik al-dakizu? GRAZIAN: Nik eztut ur arretik edaten. BERTRAND:Sentitzen dut, bada, benetan. GRAZIAN: Gezurra! Eztuzu deus ere sentitzen! Aitzitik: poztu egiten zera zure baitan. Bildurrak bakarrik esan-erazten dizkizu itz oiek. BERTRAND: Iraintzen nauzu, En Grazian jauna. Gogora zaitez zure tellapeko nauzula. GRAZIAN: Une au ezkero etzera nire tellapeko, nire mendeko preso bat baizik. BERTRAND: Zalduntasun-usarioak ankapean artu nai al-dituzu? Zaldun eta zure tellapeko nauzun aldetik bidegabe onen kontra oiu dagit. GRAZIAN: Egin nai ba'duzu. Alperrik ari zera, Lukuzetarrek kunplitzen eztituzten zaldungo-legeak guk kunpli ditzagula nai al-duzute? BERTRAND: Eriotza orretan eztut parterik. Errugabe naiz. Utz nazazu, beraz zaldunkiro zure teliapetik ertetzen. GRAZIAN: Ene semea ere errugabe zen eta etzen atera. Zu ere etzera aterako. BERETERRETXE: (Bertrand'i) Eman zure ezpata Olhabi'ko etxeko-jaunari. BERTRAND: Lenago il nire buruaren jabetasuna galdu baiño. BERETERRETXE:: Orduan, nirekin borrokatu bearko duzu. (Ezpata zorrotik atereaz.) Atera zure ezpata zorrotik eta borroka gaitezen il ala bizi. BERTRAND: (Ezpata atereaz.) Gertu nago. BERETERRETXE: Ekin, bada! (Bi gazteak ekin bezaiote borrokari. Gora-bera aundi-xamarrak ibilli bitzate beren borrokaldian, batzuetan nausitasuna Bereterretxe'k duela ta bestetan Bertrand'ek. Azkenean, ziaro gaillendurik, gela-irutxur bateraiño gibel-erazi beza Bereterretxe'k bere etsaia ta ezpataz zauritu beza. En Bertrand Montferrand lurrean jausi bedi odolustutzen delarik.) BERTRAND: (Ezpatak sistatzen dion unean oiñaze ojua egin beza.) Otx!... BERETERRETXE: Ematen egiten duzu? BERTRAND: .Bai, egiten dut. BERTRAND: (Eman bezaio.) Tori... (Odolustutzen ari dela oartzen da eta izututa gaiñeratzen du.) eta ordez, otoi, ekarri aitortzalle bat aita-iltzalle onentzat... BERETERRETXE: Zer diñozu? Zeu aita-iltzalle? BERTRAND: Bai, Jaungoikoa'ren justizia ene gain erori da... Apaiz bat, apaiz bat, azken arnasa eman baiño len... GRAZIAN: Jaungoiko maitea! Ene begiak eztute ikusi eta nire belarriak entzun ere ez alakorik. Baiñan nola il duzu zerroren aita? BERTRAND: Lukuze'ko Baroiaren alaba Yoana'k zoraturik nindun burua galtzeraiño eta ene etsialdiaz baliaturik, delako baroiak... GRAZIAN: Aski da, ez jarraitu, En Bertrand de Montferrand... Oraintzen ulertu dut oso-osorik Lukuze'ko Baroiaren dollorkeria. BERETERRETXE: Grazian jauna: Bertrand de Montferrand zalduna odol-ustutzen ari da. Zauria sendatu bear zaio ta oean sartu. GRAZIAN: Bai, datorrela jauregizaia. BERETERRETXE: (Atera urbilduz eta oju egiñaz.) Gillento! Ator aguro! GRAZIAN: Artu dezagun bion artean zauritua eta eraman dezagun oatze batera. (Bereterretxe'k artu beza Bertrand sorbaldatik eta Grazian'ek anketatik eta atera bezate, bidean odol xirripa bat utziaz. Ateratzen diren unean morroi-nagusia azaldu bedi.) JAUREGIZAIA: (Izututa.) Zer da, jauna? BERETERRETXE: Ua antxintxika zaldi-zaiarengana eta esaioak apaiza eta sendagillea ekartzeko aguro, gurean zaldun bat iltzer dagola-ta. JAUREGIZAIA: Ba-nua, jauna. GRAZIAN: Abil azkar. (Beste morroi bat datorrela ikusirik, esan bezaio oni:) Ots, Eñaut, lagundu zaiok Tristan jaunari zaldun au oatzera eramaten. (Eñaut'ek zauritua eldu bezain laister, Grazian Gramont berriz ere agertokian sartu bedi.) Begia begi truk, Yon Etxaide
|
